Na zijn ‘debuut’ op de bank trainde hij gewoon weer met de jeugd mee. In september 2020 tekende hij wel een driejarig profcontact, een bewijs dat de club veel vertrouwen in hem had. Vorig seizoen mocht hij weer regelmatig meetrainen met het eerste elftal. ,,Daarna is het snel gegaan’’, zegt hij. ,,Dit is het eerste seizoen dat ik alle trainingen met het eerste mee doe. Vorig seizoen was ik er meestal twee of drie keer in de week, nu altijd. Dat is goed voor mijn ontwikkeling, want je traint niet alleen vaker, maar ook met betere spelers. Ik leer veel van de andere keepers en van keeperstrainer Ronald Graafland. Soms zie je Stijn bepaalde dingen doen en dan praat je daarover en probeer je dingen zelf mee te nemen. Vorig jaar waren er door corona geen wedstrijden met Onder 21, maar nu speel ik daar elke week. Dat is prettig, want je wordt toch vooral beter door wedstrijden te spelen.’’ Eerder dit seizoen – op 10 september 2021 – stond hij plotseling onder de lat bij het eerste elftal. Zes minuten voor rust moest Stijn van Gassel vanwege een blessure afhaken in de thuiswedstrijd tegen FC Dordrecht. ,,Ik zag Stijn op de grond liggen en toen schoot mijn hartslag wel even omhoog.’’ Er zat geen andere doelman op de bank en dus mocht hij zich opmaken voor zijn debuut. Nuchter: ,,Je weet wat je moet doen op dat moment. Dat is waar je altijd voor hebt getraind.’’ Stijn: ,,Dan moet je d’r wel staan… Het is prachtig als je als zeventienjarige mag debuteren. Dat kunnen er niet veel zeggen. En als je zag hoe hij daar stond, dan zie je wel dat er voor hem meer inzit voor de toekomst.’’ Ondanks dat het zijn eerste minuten voor het eerste elftal waren, straalde Pascal een enorme rust uit onder de lat. Hij hield de nul en was na afloop van de wedstrijd trots, maar ook kritisch: ,,Ik ben heel down to earth, dat scheelt denk ik wel. Zo zit ik in elkaar en dat zal altijd zo blijven. Ik ben kritisch op mijn eigen prestaties.’’ Stijn: ,,Het is goed dat je kritisch bent, want daar leer je van. Maar je moet soms ook genieten en beseffen dat ook veel dingen goed gaan. We praten veel met elkaar en met keeperstrainer Ronald Graafland, en we kijken veel beelden terug.’’ Pascal: ,,Als we het goed doen krijgen we het ook wel te horen hoor.’’ Stijn: ,,Maar je bent nooit uitgeleerd. We werken er hard voor om onszelf te blijven ontwikkelen.’’ ,,Er zit altijd een beetje een gek randje aan keepers’’, zegt Stijn van Gassel tijdens het gesprek over het keepersvak met een glimlach. De geboren Limburger kent het cliché dat aan doelmannen hangt: ,,Je bent toch een beetje een raar persoon als je in die goal gaat staan en die ballen met 100 kilometer per uur op je af ziet komen…’’ Pascal Kuiper vult zijn collega glimlachend aan: ,,En jezelf dan ook nog voor zo’n schot gooien…’’ Stijn: ,,Maar een gek randje hebben we toch allemaal als voetballers, haha?’’ De goedlachse Stijn van Gassel is pas 25, maar toch heeft hij al zo’n 200 wedstrijden in het betaalde voetbal achter zijn naam staan. Van 2013 tot 2021 speelde hij voor Helmond Sport, waar hij sinds 2017 eerste doelman was. Deze zomer besloot hij de overstap te maken naar Excelsior Rotterdam. ,,Ik heb in die acht jaar bij Helmond Sport alles meegemaakt’’, zegt hij. ,,Op een bepaalde moment merkte ik dat ik klaar was voor een nieuwe stap. Excelsior toonde al vroeg interesse en ik had meteen een goed gevoel bij de club. Natuurlijk had ik niet gedacht dat het zo goed zou gaan. Met het team en daardoor ook met mij persoonlijk. Ik heb stappen gezet, maar het kan altijd beter. Ik mag niet klagen, maar blijf kritisch.’’ Hoewel hij Excelsior Rotterdam uiteraard als een stap hoger ziet, verschilt zijn nieuwe club qua sfeer niet zo veel van Helmond Sport: ,,Het zijn allebei warme familieclubs. Ik voelde me thuis bij Helmond Sport, maar heb hier in Rotterdam ook snel mijn draai gevonden. Bij Excelsior staan de deuren altijd open en kun je bij iedereen terecht. Excelsior is een normale club, waar ze weten wat ze wel en niet kunnen. Dat vind ik wel prettig. Ik heb geen moment spijt gehad van mijn keuze, ik had denk ik geen betere stap kunnen maken.’’ De route die de achttienjarige Pascal Kuiper bij Excelsior Rotterdam bewandelt, is te vergelijken met die van Stijn van Gassel. Hij kwam als E-pupil naar Kralingen en ontwikkelt zich sindsdien stormachtig. Hij speelde vaak in hogere leeftijdsklassen en zat als vijftienjarige voor het eerst op de bank bij het eerste elftal. ,,Eigenlijk mocht dat niet, ik was nog te jong. Voor de warming-up werd ik in de trainerskamer geroepen. Daar kreeg ik te horen dat ik niet op het wedstrijdformulier mocht staan, maar ze lieten me wel op de bank zitten. Ik heb die avond alles meegemaakt en dat was heel bijzonder. Je doet er alles voor om daar te komen en als je er dan als vijftienjarige aan mag ruiken, is dat natuurlijk geweldig.’’ JE BENT NOOIT UITGELEERD. WE WERKEN ER HARD VOOR OM ONSZELF TE BLIJVEN ONTWIKKELEN. - STIJN VAN GASSEL - 8 Maga z i ne x Exce l s i or Rot terdam me i 2022
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=